ဥေရာပရဲ႕ တံခါးဝမွာ...

ၿပီးခဲ့တဲ့ တပတ္တုန္းက ဥေရာပရဲ႕ တံခါးဝႏိုင္ငံလို႔ ဆိုၾကတဲ့ တူရကီႏိုင္ငံကို သြားလည္ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီက ကေလးေတြရဲ႕ ေအာက္တိုဘာလ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ၂ ပတ္ထဲက ပထမတပတ္မွာ သြားလည္ျဖစ္တာပါ၊ ဒီခရီးစဥ္အတြက္ကို ၿပီးခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာလကတည္းက ႀကိဳၿပီးစီစဥ္ထားခဲ့တယ္၊ အခုေခတ္က သိၾကတဲ့အတိုင္း ခရီးစဥ္ေတြ၊ ေလေၾကာင္းလိုင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေစာေစာစီးစီး ဘြတ္ကင္လုပ္ထားရင္ ေစ်းကပံုမွန္ထက္ သက္သာေလ့႐ွိပါတယ္၊ အမွန္ေတာ့ မအိမ္သူက ေမာ္႐ိုကို,ကို သြားခ်င္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္က အဲဒီႏိုင္ငံကို ေလာေလာဆယ္ သိပ္ရင္မခုန္ဘူး၊ ေမာ္႐ိုကိုက အလွအပေတြ၊ စိတ္ဝင္စားစရာေတြ ႐ွိတဲ့ ႏိုင္ငံတခုပါ၊ I fell in love with you watching Casablanca ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကေလးလိုေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီက ေစ်းသည္ေတြ၊ tourism ထဲမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကသူေတြ အမ်ားစုက ဧည့္သည္ေတြအေပၚ အၿမီးက်က္အၿမီးစား၊ ေခါင္းက်က္ေခါင္းစား လုပ္လာတာေတြ၊ ေစ်းေရာင္းေစ်းဝယ္မွာ ရန္လိုတာေတြ သိပ္မ်ားလာလို႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ အေတာ္ေလးနာမည္ ပ်က္လာခဲ့တယ္၊ အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ သူတို႔အစိုးရပိုင္းကပါ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ျပန္ၿပီး ထိန္းသိမ္းလာလို႔ အရင္လို လူျမင္တာနဲ႔ အမဲဖ်က္မယ့္ စတိုင္ေတြ သိပ္မ႐ွိေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာတယ္၊ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္က ဒီႏွစ္ပိုင္းထဲမွာ အဲဒီကိုသြားဖို႔ စိတ္မဝင္စားတာနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ တူရကီကို ေ႐ြးျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္…၊


တူရကီကို သြားတယ္ဆိုေပမယ့္ လူသိမ်ားထင္႐ွားတဲ့ Istanbul ၿမိဳ႕ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေတာင္ဖက္ျခမ္းမွာ ႐ွိတဲ့ Side ဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ကေလးပါ၊ ဒီၿမိဳ႕ကေလးက ပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာ ႐ွိတဲ့အေလ်ာက္ အပန္းေျဖခရီးအတြက္ လာၾကသူေတြက ကေလးေတြနဲ႔ မိသားစုေတြ မ်ားပါတယ္၊


ဒီတခါေတာ့ All inclusive ပံုစံခရီးစဥ္ကို က်ေနာ္တို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ျဖစ္ပါတယ္၊ All inclusive ဆိုတဲ့အတိုင္း အသြားအျပန္ ေလယာဥ္လက္မွတ္၊ တပတ္စာဟိုတယ္၊ အစားအေသာက္ စတာေတြ အကုန္ပါ,ပါတယ္၊ ဟိုးအရင္က all inclusive ဆိုရင္ မနက္စာ၊ ေန႔လယ္စာ၊ ညစာ စတာေတြပဲ ပါၿပီး drinks ကေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေပးရတာမ်ားပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ ဟိုတယ္အမ်ားစုက all inclusive ရဲ႕ေစ်းကို နည္းနည္းပိုျမွင့္ၿပီး drinks ေတြကိုပါ ထည့္လာၾကတယ္၊ လက္ဖက္ရည္၊ ေကာ္ဖီ၊ အခ်ိဳရည္၊ ဘီယာ၊ ဝိုင္၊ အရက္ စတာေတြ အကုန္ပါၿပီးေတာ့ မနက္ ၁၀ နာရီကေန ည ၁၂ နာရီအတြင္း ႀကိဳက္တာကို ႀကိဳက္သေလာက္ ေသာက္ခြင့္႐ွိပါတယ္၊ ယစ္ေ႐ႊရည္မင္းသားေတြအတြက္ ဆိုရင္ေတာ့ ပြဲေတာ္ပါပဲ…၊


တူရကီ အသံထြက္နဲ႔ “ဆိေဒ” (Side) လို႔ ေခၚၾကတဲ့ ၿမိဳ႕ကေလးက ေျမထဲပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာ ႐ွိၿပီးေတာ့ ပူေႏြးမွ်တတဲ့ အပူခ်ိန္နဲ႔ သာသာယာယာ႐ွိပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ေရာက္သြားတဲ့ ေအာက္တိုဘာလမွာ ေန႔အပူခ်ိန္ ၂၇ ဒီဂရီနဲ႔ ညအပူခ်ိန္ ၂၂ ဒီဂရီဆိုေတာ့ အေနေတာ္ပါပဲ၊ လာၾကတဲ့ ဧည့္သည္အမ်ားစုကေတာ့ ဂ်ာမန္ေတြနဲ႔ ႐ု႐ွားေတြ မ်ားတယ္၊ က်ေနာ္တို႔တည္းတဲ့ ဟိုတယ္မွာဆိုရင္ ၉၈ ရာခိုင္ႏႈန္းက ဂ်ာမန္ေတြပါ၊ တူရကီဝန္ထမ္းေတြကလည္း အဂၤလိပ္စကားေျပာ အေတာ္ေလးညံ့ေပမယ့္ ဂ်ာမန္စကားကိုေတာ့ သြက္သြက္လက္လက္ ေျပာႏိုင္ၾကတယ္၊ ဧည့္သည္မ်ားတဲ့ ပင္လယ္ကမ္းေျခေတြရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ဟိုတယ္အသီးသီးက ဝန္ေဆာင္မႈအေနနဲ႔ သူတို႔ဟိုတယ္အေ႐ွ႕က ကမ္းေျခကို ထီးေတြစိုက္ၿပီး အပိုင္စားယူထားၾကတယ္၊


Side ၿမိဳ႕ထဲကို တရက္မွာ သြားလည္ရင္းနဲ႔ ေအဒီ ၂ ရာစုမွာ ေရာမေတြ ေဆာက္ခဲ့တဲ့ amphitheater ကဇာတ္႐ံုကိုလည္း သြားၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္၊ လူတေသာင္းခြဲ ဆန္႔တဲ့ ေရာမေခတ္ ကဇတ္႐ံုက Side ၿမိဳ႕ေလးမွာေတာ့ အထင္႐ွားဆံုး tourist attraction ျဖစ္သလို ဒီေန႔အထိလည္း အဲဒီမွာ ရံဖန္ရံခါ ျပဇတ္ေတြ က,ဖို႔ သံုးေနတုန္းပါပဲ၊


Side ၿမိဳ႕ဟာ ေရာမေခတ္တုန္းက ထင္႐ွားတဲ့ ကုန္သြယ္ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုတယ္၊ ဒီေန႔ေခတ္ Side ၿမိဳ႕ကေလးကေတာ့ ေညာင္ဦးၿမိဳ႕သာသာေလာက္ပဲ ႐ွိၿပီး လူဦးေရ ၄၀၀၀ ဝန္းက်င္ေလာက္ ႐ွိပါတယ္၊ တိုးရစ္ေတြ အလာမ်ားတဲ့ၿမိဳ႕ျဖစ္လို႔ တၿမိဳ႕လံုးက စားေသာက္ဆိုင္၊ ဟိုတယ္၊ ေစ်းဆိုင္ေတြနဲ႔ အလုပ္ျဖစ္ၾကတယ္၊ တူရကီဟာ အစၥလမ္မစ္ႏိုင္ငံ ျဖစ္ေပမယ့္ အလယ္အလတ္က်တဲ့ သေဘာထား႐ွိပါတယ္၊ အမ်ိဳးသမီးေတြအဖို႔ ပုဝါမၿခံဳမေနရ ဆိုတာမ်ိဳးမ႐ွိသလို လူေတြကလည္း က်ေနာ္ျမင္ရသေလာက္ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းတဲ့ အေတြးအေခၚ ႐ွိပံုပါပဲ၊


Amphitheater ကဇတ္႐ံုနဲ႔အတူ ထင္႐ွားတဲ့ ေ႐ွးေဟာင္းေနရာတခုက Apollo temple ပါ၊ ေ႐ွးေဟာင္းတူရကီဟာ က်ေနာ္တို႔ငယ္ငယ္က ကမာၻ႔သမိုင္းမွာ သင္ခဲ့ရတဲ့ Alexander The Great ရဲ႕ သိမ္းပိုက္ခံနယ္ေျမပါ၊ ေနာက္ေတာ့ ေရာမေခတ္မွာ ေရာမေတြေရာက္လာ ခဲ့တယ္၊ ေအဒီ ၂ ရာစုလက္ရာ အပိုလိုေက်ာင္းေတာ္ဟာ အဲဒီေရာမေခတ္ရဲ႕ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားခဲ့ပံုကို ဒီေန႔ထက္ထိ ေျပာျပေနတုန္းပါပဲ၊


တူရကီမွာ ေစ်းဝယ္တဲ့အခါေတာ့ အင္မတန္မွ သတိထားဖို႔ လိုပါတယ္၊ အဝတ္အစား၊ အသံုးအေဆာင္၊ ေရေမႊး စတာေတြအားလံုးမွာ အတုေတြ ေပါလို႔ပါ၊ နာမည္ႀကီးတံဆိပ္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအတုေတြ၊ ေရေမႊးအတုေတြ၊ တလက္ကို ၁၀ ယူ႐ိုနဲ႔ ေရာင္းေနတဲ့ ေရဘင္မ်က္မွန္ေတြ၊ တခုကို ၃ ယူ႐ိုနဲ႔ ေရာင္းေနတဲ့ Beats နားက်ပ္ေတြ… အမ်ားႀကီးပါပဲ၊ ေစ်းကလည္း ေနရာတကာမွာ ဆစ္ဖို႔လိုပါတယ္၊ တခ်ိဳ႕ စားေသာက္ဆိုင္မွာဆိုရင္ menu မွာ ေရးထားတဲ့ ေစ်းကိုေတာင္ ဆစ္ဖို႔လိုတဲ့အထိ ေစ်းဆစ္ျခင္းဓေလ့နဲ႔ ယဥ္ပါးလွတဲ့ တိုင္းျပည္ပါပဲ၊


တူရကီေကာ္ဖီက ေကာ္ဖီဆို ခပ္ျပင္းျပင္းမွ ဆိုသူေတြအတြက္ အံကိုက္ပါပဲ၊ အက္စ္ပရက္ဆို ပမာဏေလာက္ပဲ႐ွိတဲ့ ေကာ္ဖီကိုမွ အနယ္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ေသာက္ၾကတာမ်ိဳး…၊ ခြက္ကေလးရဲ႕ ေအာက္ေျခ သံုးပံုတပံုေလာက္ အနယ္ေတြျပည့္ေနတဲ့ တူရကီေကာ္ဖီက က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ တခုတ္တရ မွာေသာက္စရာပါ…၊


တူရကီေကာ္ဖီတင္ ေကာင္းတာမဟုတ္ပါဘူး၊ တူရကီဘီယာကလည္း ေပမွီေဒါက္မွီ အထဲကပါပဲ၊ ေျမထဲပင္လယ္ ရာသီဥတုေႏြးေႏြးနဲ႔ လိုက္ဖက္တဲ့အထဲမွာ တူရကီဘီယာေအးေအးလည္း ပါတာေပါ့…၊


ဟိုတယ္မွာေကြ်းတဲ့ ဘူေဖး အစားအေသာက္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ကံေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ၊ All inclusive ပံုစံေတြမွာက အစားအေသာက္ေတြကို အမယ္စံုသထက္ စံုေအာင္ ျပင္ဆင္ၿပီး ဘူေဖးေကြ်းေလ့ ႐ွိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ တရက္ကို ၃ နပ္နဲ႔ တပတ္လံုး စားရတဲ့အခါ ႏွစ္ရက္သံုးရက္ေလာက္မွာပဲ ဟင္းပြဲေတြကထပ္ၿပီး အသစ္အဆန္းမ႐ွိေတာ့တာမ်ိဳး ျဖစ္တတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔တည္းခဲ့တဲ့ Melas Resort မွာေတာ့ ဟင္းပြဲေတြ တေန႔နဲ႔တေန႔ မထပ္ရေအာင္ အားထုတ္ထားသလို တူရကီဟာ အာ႐ွ၊ ဥေရာပ ေပါင္းကူးျဖစ္တဲ့ အေလ်ာက္ ထမင္းေရာ၊ ေပါင္မုန္႔ပါ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပင္ဆင္ထားတဲ့အတြက္ အဆင္ေျပပါတယ္၊


က်ေနာ္ သေဘာက်မိတာ တခုက အခ်ိဳပြဲေတြပါ၊ အာရပ္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း အုန္းႏို႔၊ သၾကား၊ ခရင္မ္ စတာေတြနဲ႔ လုပ္တဲ့ မုန္႔အခ်ိဳေတြဟာ အေတာ့္ကိုစံုလင္ပါတယ္၊ လူက အသက္ပဲ ႀကီးလာလို႔လား မသိဘူး၊ ခုတေလာ အခ်ိဳပြဲေတြ သိပ္ႀကိဳက္ေနတယ္၊ ကိုလက္စထေရာေတြ ဘာေတြကို အခုလိုခရီးမွာ ေမ့ထားတယ္…၊


တူရကီမွာ ႐ိုး႐ာအေနနဲ႔ ရာကီ (Raki) ကို ေသာက္ၾကေလ့ ႐ွိပါတယ္၊ ရာကီက စမုန္စပါးကေန ခ်က္ထားတဲ့ အရက္တမ်ိဳးပါ၊ သူ႔ကို aperitif ႏႈတ္ၿမိန္စာ စားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေသာက္ၾကသလို ညစာေတြ၊ ဘာေတြ စားၿပီးခ်ိန္မွာလည္း ခံတြင္း႐ွင္းအရက္ အေနနဲ႔ ေသာက္ၾကတယ္၊ ရာကီကို ႀကိဳက္တဲ့လူက ႀကိဳက္သလို မႀကိဳက္တဲ့လူဆိုရင္လည္း လံုးဝမႀကိဳက္ပါဘူး၊ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ စမုန္စပါးရဲ႕ ႐ွတတ အရသာက ခံတြင္းကို ႐ွင္းေစတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ…၊


ဒီခရီးကိုသြားဖို႔ နီးလာတဲ့အခ်ိန္မွာ တူရကီရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္း ဆီးရီးယားနဲ႔ အီရတ္မွာ IS အစြန္းေရာက္ေတြက အေတာ္ေလးကို လႈပ္႐ွားလာခ်ိန္နဲ႔ တိုက္ဆိုင္ေနတယ္၊ ဒီေန႔ထက္ထိ မၿပီးေသးတဲ့ ကိုဘာနီၿမိဳ႕ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနသလို အေမရိကန္သတင္းေထာက္၊ အဂၤလိပ္သတင္းေထာက္၊ ျပင္သစ္ခရီးသြား စတာေတြကိုလည္း ျပန္ေပးဆြဲၿပီး သတ္ျဖတ္မႈေတြက ႐ွိေနျပန္တယ္၊ ဒါ့အျပင္ မသြားခင္ရက္ပိုင္းမွာ တူရကီမွာ႐ွိတဲ့ ကာဒ့္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြက ဆီးရီးယားအေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တူရကီအစိုးရအေပၚ ဆႏၵျပတာေတြကလည္း ျဖစ္ေနျပန္တယ္၊ ဆိုေတာ့ ႐ွဳပ္ေထြးေနတဲ့ အေျခအေနေတြၾကားမွာ ဒီခရီးကို သြားရမလား၊ ဖ်က္ပဲ ဖ်က္လိုက္ရမလား ဆိုၿပီး က်ေနာ္တို႔ ေဝခြဲမရ ျဖစ္လိုက္ေသးတယ္၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း အေရးအေၾကာင္းဆို အကူအညီရေအာင္ ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးဌာန ဝက္ဘ္ဆိုဒ္မွာ က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ေတြ၊ သြားမယ့္ၿမိဳ႕၊ ႏိုင္ငံ စတာေတြျဖည့္ၿပီး ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္၊ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာနနဲ႔ အျခား ခရီးသြားေအဂ်င္စီေတြကေတာ့ ဆီးရီးယားနဲ႔ နယ္နမိတ္ခ်င္း ကပ္ေနတဲ့ တူရကီ အေ႐ွ႕ပိုင္းက ၿမိဳ႕ေတြကို မသြားဖို႔ သတိေပးထားတာကလြဲရင္ တျခားေနရာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေထြအထူး ေျပာမထားတာနဲ႔ပဲ သြားဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာပါ၊ တကယ္တမ္း ေရာက္သြားေတာ့လည္း အားလံုးက ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ၊ ကမာၻ႔သတင္းေတြမွာ ၾကားေနျမင္ေနရတာေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔…၊ တကယ္ေတာ့ အႏၲရာယ္႐ွိတဲ့ ေဒသေတြနဲ႔ Side က ကီလိုမီတာ ႐ွစ္ရာေက်ာ္၊ ကိုးရာနီးပါး ေဝးတာလည္း ပါ,ပါတယ္၊ Side ရဲ႕ကမ္းေျခက ငပလီတို႔၊ ေငြေဆာင္တို႔ေလာက္ေတာင္ မလွပါဘူး၊ သဲေတြက ျဖဴလြလြ သဲေသာင္ျပင္မ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ပံုမွန္ပါပဲ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တပတ္လံုးလံုး ဘာမွမလုပ္ဘဲ ပင္လယ္ကမ္းေျခမွာ စားလိုက္၊ အိပ္လိုက္၊ စာဖတ္လိုက္နဲ႔ အနားယူခဲ့ရေတာ့ လူေတြေျပာၾကေလ့ ႐ွိတဲ့ Dolce far niente ဆိုတဲ့ အီတာလ်ံစကားေလး အတိုင္းပါပဲ၊ ခ်ိဳၿမိန္သာယာစြာ ပ်င္းရိျခင္း-တဲ့…။ ။